Bakıp görüyorsun. Kimsenin hayatına girebilecek ya da kendini dışlayacak konumda değilsin. Duvar örüyorsun ama dayanamayıp onu da yıkıyorsun. Yalnız kalmaya dayanamıyorsun. Sevgisiz kalmaya da. Kendini dağıtmaya başlıyorsun, azıcık mutlu olabilmek için. Parça parça dağılıyorsun ve dönüyorsun en başa: Kimsenin hayatına girebilecek ya da kendini dışlayabilecek konumda değilsin. Bittin. Oyun bitti. Yenilginin tadını çıkar, çünkü uzun bir süre bu halde olacaksın. Hatıralarla savaş, benliğinle savaş, içgüdülerinle savaş, her şeyle savaş içinde olacaksın. Yalnızsın çünkü belirip kaybolan duvarların var. Yalnızsın çünkü hastasın ve yetersizsin. İnsanları bu yüzden kovdun ya da onlar seni başlarından savdılar. Hepsi onların iyilikleri içindi neredeyse. Ama yine sen kaybettin. Yıllardır düşüştesin. Kanatlarını çırpmayı reddeden albatros seni. Öleceksin, haberin yok.
~2013 (umarım 2013'tür yani), narsizm is not nice.
2:
Onunla yanıp yok olmak istiyorum,
Ruhunda kaybolmak
yeniden var olup yok olmak
Ölmek, ateşlerinde
Kaybolan düşler gibi yitik
Ve bir bütün
Comments